Voor een bruisende muziekscene zijn steengoede bands een absolute vereiste. Maar zonder platform geraken die ook niet ver. Het belang van platenlabels, boekingskantoren, magazines, blogs, concertzalen, radioprogramma’s, etc. mag dan ook niet onderschat worden. Hier lopen mensen rond met een neus voor talent die bands soms net die extra push kunnen geven die ze nodig hebben om in de aandacht te komen. In de Antwerpse muziekscene loopt in de figuur van Jo Versmissen een notoir muziekliefhebber en -kenner rond die – naast voltijds baardaap – ook tal van andere functies op zijn cv mag schrijven: DJ, boekingsagent en sinds kort ook platenbaas. We zochten de heer Versmissen op om polshoogte te nemen van zijn plannen. (JOKKE)

BDC logo

Dag Jo! Vanwaar de idee om een platenlabel te beginnen?
Dag Johan! Eerst en vooral bedankt voor de interesse vanuit Addergebroed, een site waar ik met plezier reviews en interviews lees.
Bij het oprichten van mijn vennootschap (ik werk als freelance IT-consultant) heb ik destijds meteen in de statuten laten opnemen dat deze ook muziek mag uitbrengen, verdelen, verkopen, enz. Toentertijd was het niet meer dan een “Wie weet… ooit”-gegeven. De idee om destijds die mogelijkheid in te bouwen, was er omdat ik na 20 jaar intensief muziek luisteren, concerten afschuimen en zelf concerten organiseren het gevoel had dat de kennis wel aanwezig was om hier en daar knappe bands of releases uit te pikken en ze onder de aandacht te brengen in de vorm van een mooie, kwalitatieve release.

Heb je je er gewoon ingesmeten of ben je eerst ten rade gegaan bij meer ervaren personen/labels uit het wereldje. Ik vermoed dat er ook veel meer bij een label komt kijken dan je op het eerste zicht verwacht?
Hier verdient Mike van Consouling Sounds en Consouling Store een hele dikke vermelding. Op de website van Consouling had ik gelezen dat ze bands begeleiden bij het in eigen beheer uitbrengen van een album. Door de plannen waar ik toen mee rondliep, heb ik dat waarschijnlijk geïnterpreteerd als “een beginnend label begeleiden”. Ik heb Mike gecontacteerd en hem mijn vraag voorgelegd en zo ben ik op een mooie dag bij hem aan de toog beland om een (erg lekkere) koffie te drinken en een gezellige en informatieve babbel te hebben. Daar ben ik heel wat wijzer uit geworden. Langsgaan bij Mike in de Consouling Store is trouwens nooit een straf, er zit altijd wel iets interessants in de bakken waardoor je er zelden of nooit met lege handen buitenkomt. Ook met de mensen van Hypertension, in het bijzonder Tom Vanuytrecht, heb ik een goed contact, bij hem heb ik ook wel eens virtueel aangeklopt.
Bij het uitbrengen van een album op zich, komt eigenlijk niet superveel kijken. De wettelijke omkadering (vennootschap) was er al, het contact met de band was er al en Mike heeft me de juiste richting gewezen wat betreft lp’s laten persen. Voor de eerste release heeft de band zelf dan nog eens het artwork verzorgd en met Maurice De Jong (o.a. Gnaw Their Tongues) die vinyl mastering gedaan heeft, had ik ook al contact. In dat opzicht is het misschien juister om te zeggen: als je de juiste mensen kent, valt een album releasen wel mee.

Als eerste release koos je voor “De speenzalvinge, het debuut van Alkerdeel. Was het van meet af aan duidelijk dat je deze plaat absoluut wou uitbrengen?
De leden van Alkerdeel kende ik doordat ik een aantal keer een concert voor hen georganiseerd had. Toen Davy (naast mezelf de andere helft van het Babylon Doom Cult DJ team) en ik naar een concert van Wrekmeister Harmonies in de Magdalenakerk in Brugge gingen, vroeg Pede, de zanger van Alkerdeel, na afloop of we hem eventueel tot in Gent konden meenemen. Tijdens die autorit kwam het idee voor een label ter sprake waarop hij zei dat een Alkerdeel demo en het debuut nog niet op lp verschenen waren. Als fan van het eerste uur had ik daar wel oren naar en zo is de bal aan het rollen gegaan.
De idee om Alkerdeels “De speenzalvinge” uit te brengen was de directe aanleiding om Mike te contacteren. Aangezien die band al meerdere releases via Consouling uitgebracht heeft, heb ik het, toen ik bij hem langsgegaan ben, ook gewoon op tafel gegooid en gevraagd of het OK was om te doen. Niet dat zijn toestemming nodig is of zo, maar het is absoluut niet mijn bedoeling om bestaande relaties tussen een band en een label te verstoren. Gelukkig is Mike erg open-minded en staat de artiest centraal in zijn visie waardoor het voor hem geen probleem vormde.

Tevreden over het resultaat van je eerste release? Wat was de oplage en hoe loopt de verkoop?
Zeer, zeer tevreden. De plaat klinkt geweldig waardoor de groezelige sound van Alkerdeel extra goed uit de verf komt. Het artwork is (letterlijk) erg donker en er straalt een zekere, niet alledaagse klasse af. In dat opzicht gaat het (wat mij betreft) hand in hand met de muziek. Ook de typische Alkerdeel humor is aanwezig. Probeer de tekst aan de binnenkant rechts maar eens te ontcijferen. Er werden 350 stuks geperst. Tot nu toe is het geen stormloop wat betreft verkoop, al mag ik ook niet klagen. De dag van de release waren er onmiddellijk een aantal sales in de webshop maar daarna is dat wat stilgevallen. Er zijn wel best wat exemplaren verkocht aan vrienden en kennissen en, doordat het direct een mooie titel is, gaan er ook wel wat deuren open bij andere underground labels waardoor traden behoorlijk goed lukt en het aanbod in de webshop langzaam maar zeker uitbreidt.

Zijn er dingen die je onderschat hebt of zaken die je al meteen anders wilt aanpakken
Het is intussen duidelijk dat een noodzakelijke volgende stap een goed promotienetwerk op poten zetten is. Dat wordt een zoektocht naar hoe je dat best aanpakt. Naast promotie is ook distributie iets waar je als fan enkel met de kant van de klant bekend mee bent. De vraag is of er nog veel winkels zijn die releases uit de underground scene via een distributeur binnenhalen en of het loont om een aantal exemplaren op te sturen, rekening te houden met platen die retour komen enz. Verder zijn er kleine zaken als het op punt zetten van de shipping kost in de webshop. Dat klinkt misschien een beetje dom maar het is een heel werk om de interessantste opties voor je klanten uit te vissen en in een webshop in te bakken. Om terug te komen op je vraag of er veel komt kijken bij een label, na deze vraag moet ik misschien terugkomen op mijn eerder antwoord. Een release uitbrengen valt op zich wel mee, een release bekendheid geven en aan de man brengen, is een ander paar mouwen.

Doe je alles zelf binnen het label of doe je voor sommige zaken zoals PR, communicatie, webshop, social media, artwork, e.d. ook beroep op andere mensen?
Het artwork wordt tot hiertoe altijd door de bands zelf aangeleverd. Daar krijgen ze in principe vrij spel in, zolang het betaalbaar blijft en geen boodschap uitdraagt waar ik me als persoon niet in kan vinden of als label niet mee geassocieerd wil worden. Al de rest neem ik tot hiertoe zelf voor mijn rekening: PR, webshop, pakjes maken en versturen, social media, de releases naar andere labels verspreiden, …

Nog voor je eerste release een feit was, kondigde je al enkele andere platen aan die weldra het levenslicht zullen zien. Je laat er duidelijk geen gras over groeien. Wat kunnen we in de nabije toekomst nog verwachten qua releases?
Er is intussen één release uit (BDC001, Alkerdeel – “De speenzalvinge“), één testpersing goedgekeurd (BDC002: Northward – “IJsgang“), twee releases besteld (BDC003: Kozmotron – “Kozmotron” en BDC004: Witch Trail – “Thole“) en voor BDC666: Bütcher – “Bestial fükkin’ warmachine” is het mixen bezig en wordt, als alles goed gaat, eind maart aan de mastering begonnen. Er is een gesprek geweest met een Belgische band om een uitverkocht album te re-releasen. Of dat iets wordt, hangt af van het label dat de rechten op de muziek heeft. Hopelijk snel positief nieuws daarover!

Het lijkt erop dat je momenteel enkel vinyl zal uitbrengen. Is dat een bewuste keuze? Bestaat de mogelijkheid dat je ook CD’s of cassettes zal releasen? Of betreft het in het geval van nieuwe releases dan een samenwerking met een ander label?
Tot hiertoe is er enkel sprake van vinyl. Het is een formaat waar ik zelf van hou en wat ik zelf het meeste koop. De releases worden ook uitgebracht zoals ik ze zelf graag heb: zwart vinyl, 180 gram (niet dat ik denk dat die per se beter klinken maar het voelt prettiger aan en geeft instinctief toch meer het gevoel van kwaliteit), gewatteerde binnenhoezen en geseald. Als een band er zelf op aandringt, neem ik een cd versie in overweging. Voor Bütcher gaat dit bijvoorbeeld het geval zijn.

Zijn er welbepaalde guidelines die je jezelf hebt opgelegd om in zee te gaan met bands? Of zijn alle genres welkom op Babylon Doom Cult Records?
Een eerste, heel eenvoudige regel is: zou ik het zelf kopen, ben ik fan? Een album uitbrengen waar ik zelf geen fan van ben, zie ik mezelf niet snel doen. Van de eerste vier releases heb ik dan ook eerst de muziek gehoord vooraleer te beslissen om het uit te brengen. Van Bütcher had ik enkel nummers live gehoord. Die live uitvoeringen, gecombineerd met de drive en de visie die de band de afgelopen jaren heeft, waren de doorslaggevende factor om te vragen of ze het album via Babylon Doom Cult Records wilden uitbrengen. Ten tweede moet het contact met de bandleden vlot verlopen. Een band die moeilijk doet om moeilijk te doen… nee bedankt. Naar ik vermoed is dat het geval in beide richtingen maar dat zou je aan de verschillende bands moeten vragen.
Een band of album moet op een of andere manier ook opvallen in een overvol muzikaal landschap. Dat is natuurlijk voor een deel gevoelsmatig. Naar mijn gevoel hebben Alkerdeel en Witch Trail duidelijk een eigen gezicht. Ik kan me inbeelden dat niet iedereen het eens is met de stelling dat Northward, Kozmotron en Bütcher dat ook hebben. Bij mij weten ze alvast stuk voor stuk een aparte, eigen sfeer op te roepen.
Het genre speelt weinig rol in het wel of niet in aanmerking komen. Op zich kan er dus best een diverse catalogus ontstaan waar ergens toch een zekere gemeenschappelijke deler in zit. Vergelijk het met wat ik het “Roadburn gevoel” noem. Op één of andere manier klopt het perfect dat Coven, Wolves In The Throne Room, Magma, Bongzilla, Harsh Toke en Dälek op dezelfde affiche staan.

Is er naast het debuut van Alkerdeel nog een ander oudje dat je héél graag op Babylon Doom Cult Records zou willen uitbrengen?
Mensen die me kennen, weten dat ik een groot fan ben van het Finse rariteitenkabinet Circle. Opgelet, achter de rariteiten en verkleedpartijen zit wel een erg solide, strakke live band die verdomd goed weet hoe een song in elkaar zit. Ektro Records, het label van Jussi Lehtisalo, de bassist van Circle, is stelselmatig zelf de uitverkochte of nog nooit op vinyl verschenen albums aan het uitbrengen. Als ik er eentje voor mijn rekening zou mogen nemen…

De naam van je label verwijst ook naar het DJ-duo waar je deel van uitmaakt. Hiermee hebben jullie al op tal van concerten en festivals gedraaid. Wat is zowat het hoogtepunt tot nog toe uit jullie carrière als underground platendraaiers?
We hebben al heel wat leuke avonden beleefd maar het hoogtepunt was ongetwijfeld onze set op de zondag van Graspop 2015. Daarvan kan ik zonder overdrijven zeggen dat we de hele tent op zijn kop gezet hebben met een gezonde mix van metal classics en songs van Chris Isaak, Boney M en The Beatles. Hét tafereel wat me altijd zal bijblijven, ging als volgt: we zetten LA Woman van The Doors op voor een halfvolle tent waar best al wel wat gedanst werd. Ik moest even het podium verlaten voor een sanitaire stop en toen ik terugkwam, stond de tent bijna vol en bleef er volk binnenstromen. En werkelijk iedereen, van voor tot achter, stond te dansen en zichtbaar te genieten.
Daarnaast houden we ook van een wat vrijere setting, bv. een avond met drie of vier bands in pakweg Het Bos in Antwerpen aan elkaar draaien. Voor en tussen de shows hangt het wel of niet blijven van het publiek niet af van jou als DJ. Dat is de perfecte gelegenheid om minder bekend of zelfs ronduit obscuur materiaal op te leggen. Op zulke avonden krijgen we geregeld mensen aan de DJ booth om te vragen wat er opstaat. Vaak uit het publiek maar het gebeurt even goed dat een bandlid die zijn of haar spullen op het podium aan het opruimen is even opkijkt en komt vragen wat er op staat. Ik ga niet ontkennen dat zoiets voldoening geeft en je ego streelt.

Jullie draaien een mix van doom, stoner, sludge, psychedelica en black metal maar zijn ook niet vies om er bij tijd en stond enkele “foute” oldies tussen te smijten. In hoeverre ligt op voorhand vast wat jullie zullen draaien? Is er plaats voor ingevingen van het moment?
Een set is meestal wel voorbereid maar het gebeurt zelden dat het uitgestippelde plan echt gevolgd wordt. Zie het eerder als een leidraad waar we, als het nodig zou zijn, op kunnen terugvallen. Je speelt toch altijd in op je publiek en werkt met de inspiratie van het moment.
Voor de party-sets (Graspop, aftershow van de laatste Bliksem gig, Desertfest pre-party of zelfs een trouwfeest), bouw je in de loop der jaren een verzameling nummers op waarvan je weet wanneer ze wel en niet werken. Zoals net vermeld doen bv. Chris Isaak of Boney M het goed bij een breed publiek. Bij een wat meer metal of rock getint publiek, heb je de optie om eens een Prong of Turbonegro te draaien en val je niet automatisch terug op namen als Metallica of AC/DC. Bij een wat meer stoner minnend publiek, is er dan weer ruimte om bv. Witchcraft of Lucifer’s Friend op te leggen. En zo weten we een DJ-set elke keer op onze eigen manier in te vullen. En zo heeft elke set zijn eigen accenten.
Voor sets tussen bands, hebben we meestal een vrij beperkt aantal platen bij, specifiek uitgekozen voor die show. We zijn een beetje allergisch aan het fenomeen dat er enkel black metal gedraaid wordt tussen black metal shows of enkel drone op een Sunn O))) gig en maken er een punt van telkens een gevarieerde set te draaien.

In het verlengde van je DJ-bezigheden draai ook al enige tijd op Radio Centraal waar je het programma Onder/Stroom hebt. Hoe ben je daar terecht gekomen?
Op een dag zei ik tegen Pi, de drijvende kracht achter Antwerp Music City, dat ik wel eens een radioprogramma zou willen maken waar ik gewoon draai waar ik op dat moment zin in heb. Hij antwoordde kurkdroog: “Dan moet je eens naar Radio Centraal gaan en voorstellen wat je wil doen.” En zo geschiedde. Na drie testafleveringen kreeg ik te horen dat het programma goed bevonden was en dat ik een vaste stek op de radio zou krijgen. In het begin was het onderwerp “extreme metal in al zijn vormen”, intussen is het genre wel wat verruimd. Zo kunnen The Doors, William Onyeabor of Funkadelic in hetzelfde programma zitten als Morbid Angel en Darkthrone. Het is ook al gebeurd dat ik een heel album van een band gespeeld heb. Allemaal vrijheden die je hebt bij Radio Centraal.

Wanneer valt dit programma te beluisteren en hoe bereid je een playlist voor
Momenteel is het programma tweewekelijks op zondag van 18:00 tot 20:00. De frequentie is 106.7 FM of je kan ook luisteren via http://streaming.radiocentraal.org/.

Valt het radioprogramma ook ergens na te beluisteren voor wie het gemist heeft?
Omdat ik die vraag meer en meer krijg, heb ik het eens nagevraagd maar momenteel is het blijkbaar moeilijk om me de opnames van de uitzending te bezorgen. Van de laatste show heb ik wel een spotify playlist gemaakt die hier te vinden is: https://open.spotify.com/user/116509933/playlist/4PIhi8y4y35vw39dbydzdk.
De playlists van elke show die ik tot hiertoe gedaan heb, is te vinden op https://www.facebook.com/onderstroom666/.

Last but not least maak je ook deel uit van OnderGronds. Dat lijkt de laatste tijd echt als een trein te lopen en jullie hebben best wel al enkele heel interessante affiches weten te strikken. Wat is jouw taak exact binnen OnderGronds?
OnderGronds bestaat uit zes leden. Elk lid is vrij om shows op poten te zetten, wat ik dan ook af en toe doe. We staan alle zes in voor de productie van shows. Afhankelijk van hoeveel volk we verwachten en in welke venue een show plaatsvindt, wordt bekeken hoeveel mensen van OnderGronds er best aanwezig zijn. De drijvende kracht achter OnderGronds is Jan Cassiers. Hij volgt de vele aanvragen op die we krijgen. Dat is intussen een quasi dagelijkse bezigheid geworden. Doordat hij de meeste shows boekt en daarom bijna elke keer aanwezig is, is hij zowat het gezicht van OnderGronds geworden. Zelf werk ik meestal andersom: ik heb een band of combinatie van bands in gedachte en bekijk of het haalbaar is om deze samen op hetzelfde podium te brengen.

Op welke show ben je het meest trots dat je die mee hebt kunnen opzetten? Is er een primeur qua show die je Addergebroed kan toevertrouwen?
Een persoonlijk hoogtepunt was de avond met Urfaust, Lugubrum, Alkerdeel en A Thousand Sufferings. De eerste uitverkochte show met toppers uit het genre. Maar ook Aluk Todolo, Svartidaudi, Nihill, Sinmara, Dead Congregation, Oranssi Pazuzu, Pinkish Black, Bölzer of Altar Of Plagues zijn bands waar je terecht trots op mag zijn als je ze kan boeken. En de grootste band die we tot hiertoe weten te strikken hebben, Primordial, mag ook niet onvermeld blijven.
Ik kan je verklappen dat er voor dit najaar al enkele mooie concerten op het programma staan die ik echter nog niet bekend kan maken. Je zal het met een mop moeten stellen: Er waren eens een Zwitserse, een IJslandse en een Finse band…

Ondertussen is het nieuws echter al viraal gegaan…

concert